Βρεφικοί κολικοί (1)

Πότε λέμε ότι το μωρό έχει κολικούς;

Θα πρέπει να τονισθεί ότι όλα τα ανήσυχα μωρά δεν πάσχουν από κολικούς. Οι κολικοί περιγράφονται σαν σύνδρομο συμπεριφοράς που χαρακτηρίζεται από υπερβολικό και παροξυσμικό κλάμα. Όταν το μωρό είναι υγιές και τρέφεται καλά, οι κολικοί ορίζονται σαν το επίμονο κλάμα που διαρκεί τρεις ώρες την ημέρα, τρεις ημέρες σε μια  εβδομάδα για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες στη σειρά και διαρκούν μέχρι τον 3^ο με 4^ο μήνα της ζωής. Πολλά μωρά κλαίνε λιγότερο χρόνο.

Πότε αρχίζουν οι κολικοί;

Το επεισόδια των κολικών αρχίζουν τις πρώτες εβδομάδες της ζωής (συνήθως μετά την 2^η εβδομάδα) και τυπικά κορυφώνονται τον 2^ο μήνα της ζωής και υποχωρούν μέχρι τον 4^ο μήνα της ζωής.

Ποιες ώρες την ημέρα;

 Τα επεισόδια, ενώ είναι δυνατόν να συμβούν σε όλη την  διάρκεια της ημέρας, τυπικά αρχίζουν αργά το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ, ακριβώς όταν οι γονείς εξαντλημένοι θέλουν να ηρεμήσουν.

Η συχνότητα των κολικών είναι ίδια σε όλα τα παιδιά;

Οι κολικοί συμβαίνουν σε ίδια συχνότητα σε:

      Αγόρια και κορίτσια.

      Τελειόμηνα ή πρόωρα.

      Το πρώτο και το δεύτερο παιδί ( καθώς και σε άλλα αδέλφια).

Μερικά μωρά έχουν μεγαλύτερη τάση να παρουσιάσουν κολικούς από ότι άλλα μωρά. Πιστεύεται ότι αν οι δύο γονείς είχαν κολικούς, το μωρό τους έχει μεγαλύτερο κίνδυνο.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το επεισόδιο των κολικών  συχνά αρχίζει ξαφνικά με δυνατό και έντονο κλάμα, το μωρό δείχνει να πονάει χωρίς κανένα εμφανή λόγο και πολλές φορές μετά το φαγητό. Στη διάρκεια του επεισοδίου μπορεί να είναι δύσκολο έως αδύνατο να ηρεμήσετε το μωρό, ότι και αν προσπαθήσετε να κάνετε.

Το μωρό κοκκινίζει στο πρόσωπο, η κοιλιά του είναι διατεταμένη, μαζεύει και απλώνει τα πόδια του, τα πέλματα του είναι συχνά κρύα και τα χέρια του σφιγμένα σε γροθιές.  Το επεισόδιο τελειώνει όταν το μωρό αφήνει αέρια ή έχει κένωση.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του κλάματος;

Το κλάμα των μωρών με κολικούς διαφέρει από το κανονικό κλάμα. Είναι πιο έντονο, πιο δυνατό και έχει πιο υψηλό τόνο. Οι μητέρες των παιδιών με κολικούς περιγράφουν το κλάμα σαν πιο επείγον, ενοχλητικό, απωθητικό, εκνευριστικό,  που προκαλεί περισσότερη αναστάτωση από ότι συνήθως.

Έχει σημασία αν το μωρό θηλάζει ή τρέφεται με ξένο γάλα;

Κολικούς παρουσιάζουν τα μωρά είτε τρέφονται με μητρικό γάλα ή με βρεφικό γάλα αγελάδας.

Υπάρχουν παράγοντες που μπορεί να επιδεινώνουν τους κολικούς;

• Η υπερσίτιση, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να μειωθεί το κλάμα.
• Η παρουσία έντονου άγχους, φόβου, θυμού ή αναστάτωση στο οικογενειακό περιβάλλον.
• Αν το μωρό πίνει το γάλα πολύ γρήγορα. Αν το μπιμπερό αδειάζει σε λιγότερο χρόνο από 20 λεπτά, η τρύπα στη θηλή είναι πολύ μεγάλη.

Υπάρχει κίνδυνος για το μωρό μου;

Οι κολικοί είναι μια καλοήθης κατάσταση που αυτοπεριορίζεται και υποχωρεί τελείως γύρω στου 3-4 μήνες της ζωής.  Δεν οφείλεται σε νόσο ή σε κάτι που έκαναν ή δεν έκαναν οι γονείς στο μωρό τους.

Ποιες είναι οι αιτίες του κλάματος;

Το κλάμα είναι φυσιολογική αντίδραση για τα περισσότερα μωρά. Τα μωρά που δεν έχουν μάθει ακόμη να ηρεμούν μόνα τους και να ρυθμίζουν το κλάμα τους, γίνονται επίμονοι κλαψιάρηδες.

• Το κλάμα μπορεί να είναι μια αντίδραση στην κούραση, στην πείνα, σε πόνο, σε έκθεση σε πολλά ερεθίσματα.

      Κούραση:  Τα μωρά κλαίνε όταν είναι κουρασμένα ή έχουν εκτεθεί σε πολλά ερεθίσματα από παιχνίδι ή από πολλές αγκαλιές. Επίσης, την κούραση πρέπει να την υποπτευόμαστε όταν ο συνολικός χρόνος ύπνου το 24ωρο είναι λιγότερος από τον μέσο όρο για την ηλικία του. 

      Πείνα: είναι πιο πιθανό αίτιο, όταν η μητέρα αναφέρει συχνά γεύματα (πχ, λιγότερο από 3 ώρες), φτωχή πρόσληψη βάρους και ανεπαρκή παραγωγή γάλακτος.

      Πόνος: ελέγξτε αν το μωρό είναι ανήσυχο γιατί είναι άρρωστο ή έχει κτυπήσει. Ακουμπήστε το δέρμα του να δείτε αν είναι ζεστό ή πολύ κρύο. Ελέγξτε αν η πάνα του είναι πολύ σφιχτά δεμένη ή αν κάποια τρίχας έχει τυλιχτεί γύρω από κάποιο δάκτυλο του χεριού ή του ποδιού  ή του πέους του.

• Άπειροι γονείς ή όχι ρέψιμο μετά το φαγητό.
• Έκθεση σε τσιγάρο και στους μεταβολίτες. Το κάπνισμα της μητέρας στη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να συνδέεται με κολικούς.
• Χαρακτηριστική μικροβιακή χλωρίδα.  Στα μωρά με κολικούς παρατηρείται μικρότερος αποικισμός με γαλακτοβάκιλλους.
• Φάρμακα: τα φάρμακα περνούν στο μητρικό γάλα. Αν παίρνετε κάποιο φάρμακο συζητήστε με τον γιατρό σας αν είναι αυτό η αιτία.
• Ευαισθησία σε τροφές: Τροφές που περνούν στο μητρικό γάλα μπορεί να επηρεάσουν το μωρό σας.  Τροφές, όπως το γάλα, τα αυγά, οι ξηροί καρποί, σιτηρά μπορούν να επηρεάσουν την σύνθεση του μητρικού γάλακτος και να ευαισθητοποιήσουν το μωρό που θηλάζει. Τα μωρά που τρέφονται με βρεφικό γάλα αγελάδας μπορεί να ευαισθητοποιηθούν στην πρωτεΐνη του αγελαδινού γάλακτος. Επίσης, αν θηλάζετε, αποφύγετε ερεθιστικές τροφές, όπως η καφεΐνη και η σοκολάτα.  Οι τροφές που προκαλούν αέρια, όπως το μπρόκολο, τα λάχανο, τα φασόλια, δεν φαίνεται ότι αποτελούν παράγοντες για πρόκληση κολικών.

Σε λιγότερο από 5% των μωρών με επίμονο κλάμα αναγνωρίζεται κάποια παθολογική αιτία, όπως:

·         Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.

·         Αλλεργία στο γάλα αγελάδας.

·         Δυσανεξία στη λακτόζη.

·         Δυσκοιλιότητα.

·         Απόφραξη του εντέρου.

·         Λοίμωξη (πχ, ωτίτιδα).

Για την διάγνωση των κολικών χρειάζεται να γίνουν εξετάσεις;

Εργαστηριακός έλεγχος δεν χρειάζεται να γίνει, εκτός και αν υπάρχει υποψία ύπαρξης άλλης παθολογικής κατάστασης. Οι κολικοί παραμένουν  διάγνωση από αποκλεισμό.