Μύθοι σχετικά με το θηλασμό (1)

1.      Γυναίκες με επίπεδες ή εισέχουσες θηλές δεν μπορούν να θηλάσουν.

Δεν είναι αλήθεια! Τα μωρά δεν θηλάζουν τις θηλές, αλλά την θηλαία άλω (την σκούρα περιοχή γύρω από την θηλή).  Σίγουρα είναι πιο εύκολο για το μωρό να πιάσει τον μαστό και να θηλάζει αν η θηλή προβάλλει, όμως δεν είναι απαραίτητο να προβάλλουν οι θηλές. Η γρήγορη έναρξη του θηλασμού με σωστή θέση και στάση θα αποτρέψει τα προβλήματα και οι μαμάδες με θηλές οποιασδήποτε μορφής μπορούν να θηλάσουν πάρα πολύ καλά.

Μια από τις λύσεις που προτείνεται είναι η τοποθέτηση ασπίδας θηλής για να μπορέσει το μωρό να πιάσει τον μαστό. Όμως είναι καλύτερα να μην χρησιμοποιούνται οι ασπίδες αυτές, ειδικά τις πρώτες ημέρες, γιατί το μωρό δεν θα  μπορεί να θηλάσει καλά, με αποτέλεσμα τον υποσιτισμό του και την απώλεια βάρους. Με υπομονή και επιμονή το μωρό θα αρχίσει να θηλάζει.

2.      Εάν η γυναίκα μείνει έγκυος πρέπει να σταματήσει τον θηλασμό.

Δεν είναι αλήθεια! Αν η μητέρα και το παιδί το επιθυμούν, ο θηλασμός μπορεί να συνεχιστεί. Υπάρχουν γυναίκες που συνεχίζουν τον θηλασμό ακόμη και μετά την γέννηση του νέου τους μωρού. Πολλές γυναίκες σταματούν το θηλασμό μόλις μένουν έγκυες γιατί οι θηλές τους είναι ευαίσθητες ή άλλους δικούς τους λόγους, όχι όμως για ιατρικούς λόγους.  Η παροχή γάλακτος μειώνεται κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, όμως δεν αποτελεί πρόβλημα αν το μωρό παίρνει και άλλες τροφές.

3.      Το μωρό που έχει διάρροια δεν πρέπει να θηλάζει.

Δεν είναι αλήθεια! Η καλύτερη θεραπεία για την γαστρεντερίτιδα του μωρού είναι ο θηλασμός. Επιπλέον, το μωρό σπανίως χρειάζεται άλλα υγρά εκτός από το μητρικό γάλα.

4.      Τα μωρά παραμένουν στον μαστό για 2 ώρες γιατί τους αρέσει να θηλάζουν.

Δεν είναι αλήθεια! Τα μωρά χρειάζονται και τους αρέσει να θηλάζουν, όμως πόσο χρόνο χρειάζονται πράγματι; Τα περισσότερα μωρά που παραμένουν στον μαστό τόση ώρα πιθανώς πεινάνε, ακόμη και αν παίρνουν καλό βάρος. Το να βρίσκεται στο μαστό δεν είναι το ίδιο με το πίνει γάλα στον μαστό. Αν διορθωθεί η στάση του μωρού και πιάνει τον μαστό καλύτερα, τότε θα θηλάζει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά, πίνοντας γάλα για περισσότερο χρόνο. Μπορείτε να βοηθήσετε περισσότερο το μωρό βγάζοντας γάλα απευθείας στο στόμα του, όταν δεν παίρνει από μόνο του. Τα μωρά μικρότερα από 5-6 εβδομάδων συχνά κοιμούνται στον μαστό, επειδή η ροή του γάλακτος είναι αργή και όχι απαραίτητα γιατί έχουν φάει.

5.      Τα μωρά πρέπει να γνωρίζουν πώς να πάρουν το μπιμπερό. Για τον λόγο αυτό το μπιμπερό πρέπει πάντοτε να εισάγεται πριν το μωρό αρνηθεί να το πάρει.

Δεν είναι αλήθεια! Δεν υπάρχει λόγος το μωρό να μάθει να χρησιμοποιεί το μπιμπερό για όσο καιρό θα θηλάζει. Όταν θα αρχίσουν οι στερεές τροφές, στον 6^ο  μήνα της ζωής, η χορήγηση υγρών (νερού) μπορεί να γίνει με το κύπελλο. Θα χρειαστούν αρκετές εβδομάδες έως ότου  μάθει να το χρησιμοποιεί αποτελεσματικά, όμως θα μάθει.

Αν η μητέρα θέλει να δώσει μπιμπερό στο μωρό, είναι καλύτερα να περιμένει να εγκατασταθεί καλά ο θηλασμός, περίπου 4-6 εβδομάδες και μετά να το χρησιμοποιεί περιστασιακά.

Όταν ο θηλασμός δεν πάει καλά, δεν είναι καλή ιδέα να δώσετε μπιμπερό γιατί συνήθως ο θηλασμός γίνεται ακόμη πιο δύσκολος.

6.      Αν η μητέρα χειρουργηθεί πρέπει να περιμένει μια ημέρα πριν αρχίσει ξανά τον θηλασμό.

 Δεν είναι αλήθεια! Η μητέρα μπορεί να θηλάσει αμέσως μετά το χειρουργείο, εφόσον βεβαίως είναι σε θέση να το κάνει. Ούτε τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αναισθησία, ούτε τα παυσίπονα, ούτε τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται μετά το χειρουργείο αποτελούν αντένδειξη για τον θηλασμό, εκτός από μερικές περιστάσεις.

7.      Οι μητέρες δεν μπορούν να  θηλάζουν αν βγάλουν ακτινογραφίες.

Δεν είναι αλήθεια! Οι απλές ακτινογραφίες, όπως ακτινογραφία θώρακος ή ακτινογραφία δοντιού, δεν επηρεάζουν το γάλα ή το μωρό και η μητέρα μπορεί να θηλάζει χωρίς κάποια ανησυχία. Η μαστογραφία είναι πιο δύσκολο να μελετηθεί εάν η μητέρα θηλάζει, όμως μπορεί να γίνει και η μητέρα δεν πρέπει να σταματήσει τον θηλασμό. Η αξονική τομογραφία και η μαγνητική τομογραφία μπορούν να γίνονται, ακόμη και αν χρησιμοποιείται σκιαγραφικό μέσο.

Επίσης, ο θηλασμός δεν διακόπτεται όταν γίνονται ειδικές εξετάσεις, όπως πυελογραφία, φλεβογραφία, αρτηριογραφία κλπ και  που δεν απαιτούν την χρήση ραδιενεργού ισότοπου.

Τι γίνεται όταν η διενέργεια των εξετάσεων απαιτεί την χρήση ραδιενεργών νουκλεοτιδίων, όπως σπινθηρογράφημα οστών, πνευμόνων, κλπ; Εάν ο κίνδυνος διακοπής του θηλασμού είναι μεγαλύτερος, η μητέρα πρέπει να συνεχίσει τον θηλασμό. Το μωρό θα πάρει μικρή ποσότητα ραδιενεργού νουκλεοτιδίου, σαν να έκανε την εξέταση το ίδιο το μωρό. Εάν η μητέρα ανησυχεί, τότε πρέπει να βγάλει το γάλα της πριν την εξέταση και να το δώσει στο μωρό για κάποιες ώρες μετά την εξέταση. Ο θηλασμός μπορεί να ξαναρχίσει αφού περάσει χρόνος 2 ημίσεων ζωής του ραδιενεργού νουκλεοτιδίου, γιατί στον χρόνο αυτό το 75% της ουσίας θα έχει φύγει από τον οργανισμό της μαμάς.  Ο χρόνος ημίσειας ζωής του τεχνήτιου, που χρησιμοποιείται πιο συχνά στα σπινθηρογραφήματα, είναι μόνο 6 ώρες. Άρα 12 ώρες μετά ο θηλασμός μπορεί να συνεχισθεί.

Εξαίρεση αποτελεί το σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς. Αυτό πρέπει να αποφεύγεται στις μητέρες που θηλάζουν. Ο έλεγχος του θυρεοειδούς πρέπει να γίνεται με άλλες εξετάσεις, πχ υπερηχογράφημα.

8.      Το γάλα της μητέρας που θηλάζει μπορεί να ¨στερέψει¨ έτσι ξαφνικά.

Δεν είναι αλήθεια!  Ή Αν πράγματι συμβεί είναι σπάνιο γεγονός. Εκτός από τις ημερήσιες διακυμάνσεις (πρωί – βράδυ), η παραγωγή γάλακτος δεν μεταβάλλεται ξαφνικά. Υπάρχουν μεταβολές που συμβαίνουν και κατά την διάρκεια τους φαίνεται ότι η παραγωγή γάλακτος μειώνεται ξαφνικά, όπως:

·         Σε αύξηση των αναγκών του μωρού σε περιόδους μεγάλης αύξησης. Εάν αυτός είναι ο λόγος που το γάλα φαίνεται λίγο, η αύξηση της συχνότητας του θηλασμού για μερικές ημέρες, θα ομαλοποιήσει όλα τα πράγματα. Προσπαθήστε να κάνετε συμπιέσεις στον μαστό με το χέρι σας για να βοηθήσετε το μωρό να πάρει περισσότερο γάλα.

·         Σε αλλαγή της συμπεριφοράς του μωρού. Περίπου σε ηλικία 5 – 6 εβδομάδων, τα μωρά που συνήθως κοιμόντουσαν στο μαστό όταν  η ροή του γάλακτος γινόταν πιο αργή, τώρα αρχίζουν να τραβούν το μαστό ή να κλαίνε όταν η ροή του γάλακτος γίνεται πιο αργή. Το γάλα δεν στέρεψε, όμως το μωρό άλλαξε. Προσπαθήστε να κάνετε συμπιέσεις στον μαστό με το χέρι σας για να βοηθήσετε το μωρό να πάρει περισσότερο γάλα.

·         Όταν οι μαστοί της μαμάς δεν φαίνονται γεμάτοι ή είναι μαλακοί. Είναι φυσιολογικό  για την μητέρα να μην έχει γεμάτους μαστούς μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Δεν σημαίνει ότι δεν παράγει το γάλα που χρειάζεται το μωρό της. Εφόσον το μωρό σιτίζεται κανονικά, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.

·         Όταν το μωρό δεν θηλάζει καλά. Αυτό συμβαίνει συχνά όταν το μωρό σιτίζεται και με μπουκάλι ή χρησιμοποιεί πιπίλα, μαθαίνοντας έτσι ένα διαφορετικό τρόπο θηλασμού.

Η χρήση αντισυλληπτικού χαπιού μπορεί να μειώσει την παραγωγή γάλακτος.

9.      Το μητρικό γάλα που θα χορηγηθεί μαζί με ξένο γάλα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο μωρό.

Δεν είναι αλήθεια!  Οι περισσότερες μητέρες που θηλάζουν δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν ξένο γάλα. Όταν υπάρχουν προβλήματα που φαίνεται ότι απαιτούν ξένο γάλα, τα περισσότερα μπορούν να λυθούν χωρίς την χρήση ξένου γάλακτος. Όμως αν πράγματι είναι απαραίτητο, το μητρικό γάλα μπορεί να χορηγηθεί συγχρόνως με το ξένο γάλα.

10.  Τα μωρά που θηλάζουν με ελεύθερο ωράριο είναι πιθανόν να έχουν περισσότερους κολικούς.

Δεν είναι αλήθεια!  Πολλά μωρά φαίνεται να έχουν κολικούς όχι γιατί τρέφονται συχνά, αλλά γιατί δεν παίρνουν το γάλα που είναι πλούσιο σε λίπος, όπως θα έπρεπε.

Συνήθως το μωρό αυτό πίνει γάλα καλά για τα πρώτα λίγα λεπτά και μετά τσιμπολογά ή κοιμάται. Όταν προσφέρεται στο μωρό το άλλο στήθος, πίνει ξανά καλά για λίγο και μετά τσιμπολογά ή κοιμάται.  Το μωρό γεμίζει με το γάλα που είναι φτωχό σε λίπος, όμως δεν χορταίνει και έτσι θέλει να θηλάζει συχνά. Το γάλα αυτό που είναι φτωχό σε λίπος μπορεί να προκαλεί περισσότερα αέρια, περισσότερο κλάμα και εκρηκτικές υδαρείς κενώσεις.

Η μητέρα πρέπει να αναγκάσει το μωρό να θηλάσει περισσότερο χρόνο από τον πρώτο μαστό για να πάρει το γάλα πλούσιο σε λίπος, κάνοντας συμπιέσεις στον μαστό, όταν το μωρό αρχίσει να μην καταπίνει γάλα.